محمود درویش

ازشاعران بزرگ ونامی جهان .در ۱۹۴۲ در روستای ؛بروه؛در منطقه الجلیل در فلسطین زاده شداز آغاز جوانی به فعالیت های سیاسی پرداخت وبارها به زندان افتادموضوع اصلی شعر او فلسطین ومقاوت است پس از ترک فلسطین در۱۹۷۱ واقامت در بیروت رفته رفته شاعر برتر مقاومت شناخته شد.بسیاری ازشعرهای او به عنوان نماد مبارزه فلسطینیان به ترانه وآواز تبدیل شده است.عمده شعرهای او به زبان های زنده دنیا ترجمه شده او پس از اقامت در چند کشور سرانجام به فلسطین باز گشت مدتی عضو سازمان آزادی بخش فلسطین بود در۱۹۹۹به دلیل اعتراض به پذیرش پیمان اسلو از این سازمان کناره گرفت وسرانجام در اوت ۲۰۰۸ در پی جراحی عمل قلب درگذشت. 

از او بیش از ۲۰ مجموعه شعر به یادگار مانده است.برگ های زیتون ؛آخرشب؛گنجشک هادرالجلیل می میرندودیوار نگاره از مجموعه شعرهای اوست.اینک قطعه ای از این مبارزبزرگ 

خاک را امتداد روح خود می خوانم 

دستانم را کرانه ی زخم ها 

ریگ سنگ را بال ها 

گنجشکان را بادام وانجیر 

دنده هایم را درخت 

واز انجیربن سینه شاخه ای بر می کنم 

وچون سنگش پرتاب می کنم  

وزرهپوش فاتحان را منهدم می سازم. 

                                                       از مجموعه شعر زمین