ریشه تاریخی ناز شست

ناز شست 

این ترکیب معمولا برای پاداش انجام کاری بزرگ به کار می رودوظاهرا کاربرد آن به زمان ناصرالدین شاه می رسد.ناصرالین شاه علاقه زیادی به شکار داشت ووقتی شکار ی های بزرگی چون ببر وپلنگ وگراز و....رامی زد آن ها را برای اعیان وبزرگان می فرستاد تا قدرت وهنرنمایی او را ببینند وآن اعیان موظف بودند هدیه ای به عنوان (نازشست)به درگاه شاه تقدیم کنند 

جهانگرد معروف حاج سیاح می نویسد:رسم است ناصرالدین شاه هرگاه شکاری کند باید از تمام بزرگان واعیان وصاحب منصبان وشاه شناسان وحکام ولایات هدیه ها وپول هایی زیاد به اسم ناز شست تقدیم شود غالبا شکارچیان شکارهارا زده قدرت ندارند که بگویند مازدیم باید به اسم شاه گفته شود که او زده وبه ولایات اعلام می کنند تلگرافا ناز شست می گیرند. 

وجه تسمیه آن این است که چون انگشت بزرگدر تیر اندازی نقش اساسی داردواز واژه ناز معانی احترام وعزت وبزرگی هم افاده می شود لذا ناز شست به معنی پیشکشی که شایسته چنین شستی باشد که چنین تیراندازی شایسته آفرین وستایش کرده است. 

                             به نقل از کتاب ریشه های تاریخی امثال وحکم باتلخیص